3 Mayıs 2011 Salı

önce umutlar çoğaldı..sonra hüzünler...

başlıktanda anlaşıldığı üzere biz görüşmeye devam ettik bazen netten bazen telefondan...konuştukça paylaştıkça gittiğimiz yol bizi bazı kararların eşiğine getirdi..ikimizinde huzurunun olmadığı hayatlarımızdan kurtulmak için daha önce birbirimizden uzakken de girişimlerimiz olduğunu konuştuk ve yeni bir başlangıç yapmayı arzuladık umutlandık..vee onun cephesinde işler çokta umduğumuz gibi gitmedi :( aylarca kimse yara almadan sonlandırmaya çalışsada bazı şeyler oturmadı.. uymadı.. ve düşündük ki bu kaderin bir oyunu sanki.bizi birbirimize yıllaar sonra buldurdu aynı duygularla ama birleşmemize kocamaan engeller koydu..aşmaya çalıştıkça büyüdüler dağ oldular..ve pes ettik vazgeçtik hayallerimizden canımız yana yana ait olmadığımız hayatlarımıza geri çekildik..1 yıla yakın zaman mutsuzluklarımızla cebelleştik ayrı ayrı ..arada haberleştik falan ama birkaç ay önce dayanamadı ilk göz ağrım yeniden denemek istedi..farklı sebeplerle umutları yeniden yeşermişti ve benimle paylaştı tabi..çok umutlu olmasamda ona sırtımı dönüp gidemedim içimdeki korkuları ona yansıtmamaya çalışsamda yersiz değildi endişelerim ve geçen hafta yine aynı sona geldik..dağıldık üzüldük..2.kez bunları yaşamak fazlaca yordu bizi..yine buzdan kalelerimize döndük :(((
son bir haftadır yaşadığım can yangını ise kelimelerle anlatılmaz.. kifayetsiz ne söylesem...

hani denir ya..ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum...öyle bir karmaşadayız işte..silip atamıyoruz birbirimizi ama kaderin cilvesine de yenik düşüyoruz..bu son gerçek sonumuz mu bilmiyorum ama umudum küçücük te olsa belki diyorum dualarımız bizi kavuşturur..rabbim hayırlısını nasip etsin tabi..ancak şimdilerde nefessiz kalıyorum bomboş herşey ..hiçbişeyin tadı tuzu yok..öylesine yaşıyorum işte..

7 yorum:

  1. Yaşadığın hayatı bitirmeden başka bir hayata adım atma derim ben sana..

    YanıtlaSil
  2. haklısın..ayrıntıları uzun uzun yazmııcam tabi ama zaten bitmekle bitememek arasında bir hayat yaşıyorum uzun zamandır şartlar gereği :((

    YanıtlaSil
  3. Ahh ilk aşklar... "Allahım gönlümdekini hakkımda hayırlı eyle, hakkımda hayırlı olana gönlümü razı eyle" ben böyle dua ediyorum.

    YanıtlaSil
  4. Şunu söyleyim, bende bir devam etmekte zorlandığın bir durumu bitirdim bundan kaç yıl önce. Ama şunu söyleyim madalyonun bu tarafı hiç kolay değil.

    YanıtlaSil
  5. asahhara: anladım seni..işte tam da bu yüzden o madalyonun diğer yüzündeki sıkıntıları bilidğimden araftayım..aahhh..

    bir deli sevda: duana bende en içten duygularımla amiinnn diyorum..ilk aşkkk.. ötesi yok işte

    YanıtlaSil
  6. Umudunu hiç yitirmeyeceksin.. Ulut hayattır çünkü.. hayt da umuttur.


    Blog Dostluğu

    İnsan kendi itibarını düşünüyorsa ağzından çıkan cümlelere dikkat etmek zorundadır. Günlük yazmak gibi blogda da özel sayılabilecek duygu ve düşüncelerinizi yazmak konumunda kalabiliyoruz. Günlük yazmak daha somut oluyor. İsmin cismin ortaya dökülebiliyor. Fakat blog yazmak sanal bir eylemdir. Çünkü rumuzlarla kimlik kullanabiliyoruz. Belki de özel durumların irdelenmesi, farklı kimlik ve kişiliklerden yorum alınmsı, özgürce değerlerin tartışılması ve tartılmsına şahit olabiliyoruz. Adını ve sadını bilmediğimiz, ama yazılarından bir değer olduğu anlaşılan kimliklerin, kişilikleri de aynı zamanda ortaya dökülebiliyor. Bize düşen, iyiniyetli ve gerçekten kulağımıza altın bir küpe olarak takabileceğimiz öğütleri de alabilmiş olmamızdır.

    Profösör rumuzuyla burda yazan blogdaş da bir nevi sanal dosttur. Fakat sanal da iyi bir dost olması, reelde kötü bir insan olduğu anlamına gelemez. Zaten buraya yazan blogdaşlar kendinden önce karşısındakini düşünebiliyorsa, karşı taraf bu samimiyeti hissedecektir. Belki de reeldeki arkadaşlardan görmediği iyi niyeti, samimiyeti, yardımlaşmayı, dayanışmayı ve paylşmayı blogdaşlarından görebilecektir. Blog yazarlığı ve blog dostluğu çok önemlidir. Blog yazarlığı ve paylaşımı da önemlidir. Bu bir lütuftur aslında.

    Bazen kendini çıkmaz bir sokakta hissedebilirsin, bazen öyle sıkıntılar yaşarsın ki bütün duvarlar üzerine yıkılır. Blog dostluğu seviyeli olduğunda, kendine güven ve huzur gelir. Aşamayacağın ve çözemeyeceğin sorun yoktur aslında. Bütün tılsım buradadır.

    YanıtlaSil
  7. pröfösör: haklısın umut yiirilmemeli asla ama biz insanlar bazen karamsarlığın dibine vurabiliyoruz tıpkı bende olduğu gibi :(..

    blogdaşlıkla ilgili sözlerin de çok doğru ayrıca..doğru anlaşılabilmek dileğiyle..

    YanıtlaSil